Otwarty system grzewczy (definicja)

Otwarty system grzewczy to system grzewczy, w którym woda wykorzystywana do wymiany ciepła może mieć kontakt z atmosferą. Takie systemy obejmują otwarte zbiorniki wyrównawcze, które umożliwiają przepływ powietrza do i z systemu, co może skutkować utratą wody i koniecznością regularnego uzupełniania.

Z reguły otwarty system grzewczy działa na zasadzie grawitacji i nie wymaga automatyzacji. Z jednej strony ta tradycyjna instalacja hydrauliczna kotła lub pieca jest przestarzała, ale właśnie ten format kompleksu grzewczego pozwala osiągnąć autonomię.

Otwarty system grzewczy: główne cechy

1. Wyciek systemu: Woda wchodzi w kontakt z atmosferą, co wymaga okresowego dodawania wody, aby zapobiec wyciekom.
2. Zbiornik wyrównawczy: Zwykle umieszczany na górze systemu i wystawiony na działanie powietrza, aby kompensować zmiany objętości wody spowodowane wahaniami temperatury.
3. Ryzyko korozji: Systemy otwarte są bardziej podatne na korozję, ponieważ tlen w powietrzu może przyspieszyć utlenianie metalowych części systemu.
4. Eliminacja powietrza: Ponieważ do układu może przedostać się powietrze, należy zainstalować urządzenia usuwające blokady powietrzne i zapobiegające kawitacji w pompach.

Systemy otwarte są często stosowane w starszych budynkach lub mniej skomplikowanych instalacjach grzewczych, gdzie łatwość instalacji i konserwacji rekompensuje potencjalne wady.

W nowoczesnych systemach w niektórych przypadkach łączą one system ogrzewania grawitacyjnego z wymuszonym obiegiem w przypadku braku prądu. Taka hydraulika wymaga przemyślanego podejścia, ale charakteryzuje się autonomią i wysokim poziomem komfortu dzięki kontroli klimatu.